;?>)
;?>)
ภายใต้ท้องฟ้าที่เงียบสงบ ดูเหมือนว่าบางสิ่ง ที่เป็นตัวแทนของความเศร้า ผิดหวัง และเต็มไปด้วยความอ่อนแอ ท้อแท้ สูญสิ้นซึ่งความหวัง นอนทอดตัว สงบนิ่งอยู่ในเบื้องลึกแห่งก้นบึงของห้วงอารมณ์ ที่โอบอุ้มไปด้วยความหวาดกลัว ที่แสนเปราะบาง กำลังมีการเคลื่อนไหวอยู่อย่างเงียบ ๆ ราวกับกำลังเรียกร้อง และรอคอยให้ใครบางคน ที่พร้อมจะย่างกรายเข้ามา สัมผัสถึงดวงจิตที่อัดแน่นไปด้วยร้อนรุ่ม กระวนกระวายไปทุกอณูแห่งความรู้สึกคลั่งแค้นใจ เพื่อรอการสะสาง บัดนี้ใกล้มาถึงจุดสิ้นสุดแห่งการเดินทาง เป็นการมาถึงของอาการที่คนทั่วไป รู้จักกันดีที่ถูกเรียกขานสั้น ๆ ว่า เฮี้ยน
