บางคนแคร์ แคร์บางคน Bangkon Care (2011)

หัวใจคนเราเต้น 72 ครั้งต่อนาที แต่คุณเคยรู้มั้ยว่า...เรื่องเหล่านี้สามารถทำให้หัวใจเต้นได้150ครั้งต่อนาที ไม่ว่าจะเป็น นั่งรถไฟเหาะตีลังกา , จูบครั้งแรก , sex , อกหัก ถูกทิ้ง
แล้วคุณรู้มั้ยล่ะว่า “เวลามีความรัก หัวใจคุณเต้นกี่ครั้งต่อนาที”

ลูกบิด คือ สาวสมัยใหม่เช่าคอนโดอยู่ตัวคนเดียวที่กรุงเทพ และที่สำคัญเธอไม่เคยศรัทธาในความรักเลย แม้กระทั่งงานที่เธอทำก็คือการ ‘รับจ้างบอกเลิก’ โดยที่บริษัทที่เธอทำงานอยู่จะมีพนักงานแค่ 2 คน คือ เธอกับเจ้านาย (พี่ติ ) คติของบริษัทบอกเลิกแห่งนี้ คือ “การบอกรักใครซักคนว่ายากแล้ว...แต่การบอกเลิกใครบางคนกลับยากยิ่งกว่า” แต่สำหรับคนอย่างลูกบิดแล้วมันเป็นเรื่องง่ายแสนง่าย

แล้ววันหนึ่งเรื่องง่ายๆมันก็ไม่ง่ายอีกต่อไป เมื่อคนที่ไม่เคยเชื่อในความรักอย่างเธอต้องมาเจอกับ ‘รักแรกพบ’ เข้าอย่างจัง นี่เป็นชายคนแรกในชีวิตที่ทำให้หัวใจของเธอเต้น 150 ครั้ง/นาที เหมือนโชคชะตาเล่นตลก เพราะเมื่อเธอเจอรักแรกพบ แต่กลับต้องแคล้วคลาดและคว้ามันไว้ไม่ทันเธอจึงใช้อินเตอร์เน็ทในการกระจายข่าวเพื่อตามหาชายในฝัน ไม่ว่าจะเป็น Fwd mail , Hi5 , Facebook , Twitter , web blog

จนกระทั่งหนุ่มรุ่นน้องข้างห้อง (หวัง ) ได้เข้ามาในชีวิตลูกบิดจะเรียกว่า บุพเพอาละวาดก็ว่าได้ เพราะวันแรกที่ลูกบิด เจอหนุ่มรุ่นน้องนั้นกลับมีเหตุทำให้เธอเข้าใจผิดคิดว่าเค้าเป็นโจรซะอีก หลังจากนั้นลูกบิดกับหนุ่มรุ่นน้องข้างห้องก็กลายเป็นคู่ปรับกัน

ซึ่งหนุ่มรุ่นน้องเป็นเด็กวิศวะปี 4 ที่ทำงานพิเศษเป็นคนคอยหาสิ่งของต่างๆ ส่งให้ ‘ร้านส้มจีน’ โดยมีอาม่าแก่ๆแต่เก๋าๆเป็นเจ้าของร้าน และสโลแกนของร้านนี้คือ “ใครมาหาอะไรมีหมด” ไม่ว่าจะเป็น แปรงสีฟัน , น้ำอัดลม , น้ำยาล้างห้องน้ำ , ชุดกิโมโน หรือแม้กระทั่ง ตั๋วเครื่องบิน

วันเวลาผ่านไป จากคู่ปรับค่อยๆกลายเป็นปรับความเข้าใจกัน ลูกบิดกับหนุ่มรุ่นน้องต่างช่วยเหลืองานของกันและกัน และจากเหตุการณ์เหล่านี้ได้ทำให้ลูกบิดกับรุ่นน้องสนิทกันมากขึ้น จนกระทั่งความรู้สึกของหนุ่มรุ่นน้องสุขงอม หนุ่มรุ่นน้องจะสารภาพรักกับลูกบิด /แต่ลูกบิด ก็เห็นหนุ่มรุ่นน้องเป็นแค่น้องชายเสมอมาและเสมอไป /ดังนั้นทางเดียวที่หนุ่มรุ่นน้องจะได้อยู่ใกล้ชิดกับลูกบิด นั้นก็คือจะต้องช่วยลูกบิดตามหาชายในฝัน

แต่ลูกบิด ก็ยังตามหาชายในฝันไม่เจออยู่ดี จนลูกบิด ท้อใจและคิดว่าถึงเวลาแล้วล่ะที่จะต้องเลือกว่า ‘จะอยู่กับความฝันหรือจะอยู่กับความจริง’ ในที่สุดเธอเลือกที่จะอยู่กับความจริง ลูกบิดคิด ที่จะเปิดใจกับหนุ่มรุ่นน้อง แต่ในเสี้ยววินาทีเดียวกันนั่นเองชายในฝันก็ได้ติดต่อกลับเข้ามา!ลูกบิดดีใจมากจึงได้รีบนัดวันเวลาที่จะเจอกับชายในฝัน จนลูกบิดลืมหนุ่มรุ่นน้องไป

เมื่อถึงวันเวลานัด ลูกบิดได้พบกับชายในฝัน ที่เธอตามหามาตลอดทั้งชีวิต แต่เมื่อลูกบิดเจอกับเค้าคนนั้นแล้วเธอกลับบอกกับตัวเองว่า “เจอแล้วแต่ไม่ใช่” (หัวใจลูกบิดเต้นด้วยอัตราปกติ 72ครั้ง/นาที) แต่เมื่อลูกบิดคิดถึงหนุ่มน้องที่หายไปจากชีวิตเธอต่างหากล่ะถึงทำให้หัวใจของเธอเต้น 150ครั้ง/นาที ซึ่งตอนนี้ลูกบิดรู้แล้วว่า“เวลามีความรักหัวใจเต้นกี่ครั้งต่อนาที”

คนที่ใช่สำหรับลูกบิดคือหนุ่มรุ่นน้องแต่เธอกลับมองข้ามคนใกล้ตัวไปหาคนไกลตัว แล้วในตอนนี้ลูกบิด จะไปตามหาหนุ่มรุ่นน้องที่ได้ไหน เพราะหนุ่มรุ่นน้องได้หนีหายจากเธอแล้ว จะเหลือก็แต่รูปถ่ายที่หนุ่มรุ่นน้องทิ้งไว้ให้ดู ซึ่งรูปใบนั้นได้ทำให้ลูกบิด รู้ว่า เธอเองก็เป็นหญิงในฝันของรุ่นน้องเช่นเดียวกัน เพราะในวัน-เวลา-สถานที่ ที่ลูกบิด เจอชายในฝัน..ในวันนั้น หนุ่มรุ่นน้องก็เจอเธอ!

ลูกบิดจะต้องออกตามหาหนุ่มรุ่นน้องอีกครั้ง ซึ่งในครั้งนี้มันจะแตกต่างจากครั้งแรกที่เธอออกตามหาชายในฝันเพราะครั้งนี้มันคือการตามหาหัวใจของเธอเอง ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป...ความรักของเธอจะไขว่คว้าไว้ได้ทันหรือจะแคล้วคลาดกันตลอด